طراحی ساختمان اداری با تمرکز بر استفاده از نور روز به منظور کنترل گرمایشی به شیوه پارامتریک پوسته

با توجه به محدودیت منابع سوخت های فسیلی و انرژی های حاصل از فرآورده های نفتی و نیز مشکلات زیست-محیطی، بهینه سازی مصرف انرژی در کشور از جایگاه خاصی برخوردار است. در واقع بهینه سازی مصرف انرژی در سال های اخیر از دغدغه های اصلی طراحان معماری می باشد. افزایش میزان استفاده از شیشه های دوجداره و اهمیت این موضوع در ضوابط و مقررات ساختمان از جمله مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان در طراحی گواه این ادعا در سال های اخیر در کشور می باشد. معماری ساختمان های اداری نیز از یک سو به دلیل مصرف بالای انرژی روشنایی در بخش عمده ای از ساعات روز و از سوی دیگر تأمین آسایش بصری در فضاهای کاری مورد توجه هستند. طراحی ساختمان با تأکید بر پوسته ای پاسخگو می تواند علاوه بر تأمین روشنی فضاهای داخلی و کاهش مصرف انرژی نیز موجب ارتقا کیفیت فضاهای داخلی گردد. همچنین ساختمان های اداری بسیاری وجود دارند که علاوه بر عدم تأمین نور روز کافی با مشکلاتی مانند ناراحتی بصری برای کاربران مواجه هستند. چنین ساختمان های ممکن است به دلیل نداشتن هندسه ی مناسب پوسته و عدم توجه به استفاده از نور روز و یا سایه اندازی، مصرف انرژی بسیار بالا و یا اتلاف انرژی داشته باشند. با توجه به مطالعات صورت گرفته روش طراحی پارامتریک ابزارها و شیوه هایی در اختیار طراح می گذارد که برای طراحی پوسته ی ساختمان در پاسخ به نور خورشید جوابگو می باشد. بنابراین در این پروژه از ابزارهای پارامتریک جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از آنالیز نور و سایه، طراحی پوسته و بهینه سازی آن در طول و عرض جغرافیایی مفروض استفاده شده است. در نهایت از طریق ایجاد تعاملی پویا بین استانداردهای موجود و اطلاعات حاصل از آنالیز و نیز اطلاعات فرمی، ساختمان مورد نظر بر اساس پوسته ی پاسخگو طراحی شده است.